ဘာလင္မွ ဘယ္သို႔ ဘယ္ဆီလဲ (အပိုင္း ၃)

(၁၄)

Postdam က ျပန္လာေတာ့ တစ္ေနရာရာကို ဆက္သြားလိုေသးလားဟု ရေဝႏြယ္ဆရာေတာ္ကို သံအမတ္ႀကီးက ေလွ်ာက္သည္။ ဆရာေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေန႔တာ နားလိုက္သည္။

သံအမတ္ႀကီးအိမ္တြင္ ရေဝႏြယ္ဆရာေတာ္ႏွင့္စကားေျပာရင္း ဆရာေတာ္ထံမွ စိတ္ထားနည္းပညာမ်ား ရလိုက္သည္။ ဆရာေတာ္၏ စိတ္ထားနည္းပညာမွာ အထူးအဆန္း မဟုတ္၊ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနထိုင္နည္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္ေျပာေလ့ေျပာထရွိေသာစကားမွာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ပါရမီျဖစ္ေအာင္လုပ္ဆိုေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာကို ပါရမီေျမာက္ေအာင္ လုပ္လိုက္လွ်င္ ကုသိုလ္တရားႏွင့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈက အလိုလို ပါဝင္လာသည္ကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။

ကုသိုလ္မျဖစ္ေစေသာ အေျပာအဆိုမ်ား၊ အျပဳအမူမ်ား၊ မိမိအတြက္၊ သူတစ္ပါးအတြက္ ဘယ္သူ႕အတြက္မွ စိတ္ခ်မ္းသာစရာမျဖစ္ေစေသာ အေျပာအဆိုမ်ား၊ အျပဳအမူမ်ားကို ေရွာင္ရွားႏိုင္လွ်င္ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူမ်ားမွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အလိုအေလ်ာက္ ဖန္တီးေနၿပီးသား ျဖစ္သည္။

ဆရာေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုကို သတိထားမိသည္။ စာေရးဆရာစိတ္ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ႏွင့္စကားေျပာသူတိုင္းကို သူ႕စာေတြ ဖတ္ဖူးသလားဟု ေမးတတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖတ္ဖူးသည္ဟု ဆိုလွ်င္လည္း ဘယ္စာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးတာလဲ စသည္ျဖင့္ ေမးတတ္သည္။ ဆရာေတာ္က သူ႕စာေတြ ဖတ္ဖူးတယ္ဟု သိရလွ်င္ အလြန္ေပ်ာ္ေၾကာင္း၊ ဝမ္းသာေၾကာင္း ေျပာတတ္သည္။ စာေရးသူလည္း ထိုကဲ့သို႔ေသာစိတ္ခံစားခ်က္မ်ိဳး ရွိသည္။ ကိုယ္ေရးသည့္စာမ်ားကို ဖတ္သည္ဟု ဆိုလာလွ်င္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈတစ္မ်ိဳးကို ခံစားရသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ခန္႔က ပါဠိတကၠသိုလ္ေညာင္တုန္းေက်ာင္းတိုက္၊ လွရတနာဆရာေတာ္ထံသို႔ လူမသိ သူမသိေသးေသာ Dhamma School Foundation ကို ပ႐ိုမိုးရွင္းျပဳလုပ္ရန္ သြားခဲ့ဖူးသည္။

ဆရာေတာ္ထံအသြား ေျမညီထပ္တြင္ ဦးဇင္းေလးတစ္ပါးႏွင့္ ေတြ႕သည္။ သူက အားရပါးရ၊ အားတက္သေရာျဖင့္ “အရွင္ဘုရား … ဦးကုသလသာမိ မဟုတ္လား၊ တပည့္ေတာ္က အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ပါဘုရား၊ အရွင္ဘုရားေရးတဲ့စာေတြဖတ္ရတာ အရမ္းအရသာရွိတယ္”ဟု ဆိုသည္။ ေဖာ္မျပတတ္ေသာ ပီတိတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ အဆိုပါ ဦးဇင္းေလးကို ယေန႔အထိ သတိတရ ျဖစ္ေနဆဲရွိသည္။ ေအာ္ … စာေရးဆရာမ်ား၏ တူညီေသာ ခံစားခ်က္ပါလား …

(၁၅)

ညေရာက္ေတာ့ ရေဝႏြယ္ဆရာေတာ္ တရားပဲြက်င္းပသည္။ ဘာလင္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာက အနည္းငယ္သာရွိသည္။ သံအမတ္ႀကီးက တရားနာလိုေသာသူမ်ားကို ကားျဖင့္ အႀကိဳအပို႔လုပ္သည္။ သံအမတ္ႀကီးမိသားစုအပါအဝင္ တရားနာပရိသတ္ ၁၇ ေယာက္ခန္႔သာရွိသည္။ ဆရာေတာ္က ဖရန္႔ဖြတ္ၿမိဳ႕တြင္ ဒါနပါရမီ တရားကို ေဟာၿပီး ဘာလင္ၿမိဳ႕တြင္ သီလပါရမီတရားကို ေဟာၾကားသည္။ ဒါနကို ပါရမီေျမာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ဖို႔၊ သီလကို ပါရမီေျမာက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းဖို႔ကို အဓိက ေဟာၾကားသြားသည္။

လူတိုင္း ဒါနျပဳလုပ္ၾကသည္။ ေပးကမ္းၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ပါရမီေျမာက္ေအာင္ မလုပ္ျဖစ္ၾကေၾကာင္း ဆရာေတာ္က ေထာက္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ပါရမီေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဘုရားေက်ာင္းကန္၊ သံဃာမ်ားကို လွဴဒါန္းလွ်င္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အိမ္ရွင္မက မိမိ၏ ခင္ပြန္း၊ သားသမီးမ်ားကို ေန႔စဥ္ေကၽြးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ နိဗၺာန္ကို ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းရန္ တိုက္တြန္းသည္။

ေန႔စဥ္ ငွက္ကေလး၊ ေခြးကေလး၊ ခ်ဥ့္ကေလးမ်ားကို အစာေကၽြးၿပီး ဒါနျပဳလုပ္ဖို႔လည္း လမ္းညႊန္ေပးသည္။ ဆရာေတာ့္ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားသည္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေရး၊ ကိုယ္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာေရးကို အေလးေပးထားသျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ အလြန္ေကာင္းပါသည္။

(၁၆)

ေနာက္ရက္မနက္တြင္ ျပတုိက္တစ္ခုကို လိုက္ပို႔သည္။ ျပတိုက္မဖြင့္မီ ျပတုိက္ေရွ႕ေရာက္ႏွင့္ေနသျဖင့္ ခဏတာ ေစာင့္ေနရသည္။ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ လူမႈေရးစနစ္မ်ား၊ ဘာသာေရး၊ ဘာသာစကား၊ နည္းပညာ … စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္မႈကို ျပသထားေသာ Ethnological Museum သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ျပတိုက္မဖြင့္ေသးသျဖင့္ ျပတိုက္ေရွ႕တြင္ ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ဆရာမမ်ား အုပ္စုလိုက္၊ အုပ္စုလိုက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။ ျပတိုက္ဖြင့္ေသာအခါ အားလံုးတန္းစီလက္မွတ္ဝယ္ၿပီး ဝင္ၾကရသည္။

ျပတိုက္ထဲေရာက္သည့္အခါ အလြန္တရာ အံ့ၾသဖြယ္ျမင္ကြင္းမ်ားကို ျမင္ရသည္။ အာရွယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းကို ျပသသည့္အခန္းတစ္ခုလံုး ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား၊ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈပံုရိပ္မ်ားကိုသာ အမ်ားဆံုး ေတြ႕ရသည္။

ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကိုလည္း သူ႕ေခတ္အခါအလိုက္ အစဥ္အတိုင္း စနစ္တက် စီစဥ္ထားရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ လူ႔ျပည္သုိ႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူျခင္း၊ မယ္ေတာ္မာယာအိပ္မက္ျမင္မက္ျခင္း၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း၊ တရားက်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျခင္း၊ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူျခင္း စေသာ ဗုဒၶဝင္အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုလည္း ေနရာတက် စီစဥ္ျပသထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ဗုဒၶဝင္ဆိုင္ရာ၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ ဗီြဒီယိုဖိုင္မ်ားကိုလည္း ကြန္ျပဴတာအတြင္း စနစ္တက် ထည့္ေပးထားသည္။ ျပတိုက္အတြင္းက ကြန္ျပဴတာတြင္လည္း ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းကို ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

အျခားတစ္ဖက္တြင္ ေရွးေခတ္ဥေရာပ၊ အာဖရိကယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ႐ုပ္တုမ်ားကို ျပသထားသည္။ ဥေရာပ၊ အာဖရိက၊ အီဂ်စ္ေရွးေဟာင္းအ႐ုပ္မ်ားမွာ အာရွမွ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားလို တည္ၿငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ် မေတြ႕ရပါ။ ေခြးလိုလို၊ ႏြားလိုလို၊ လူလိုလို၊ က်ားလိုလို၊ ေၾကာင္လိုလို ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ကိုး႐ိုးကားယား ပုပုကြကြ ႐ုပ္ပံုမ်ားကသာ မ်ားေလသည္။

လူပံုမ်ားကလည္း မ်က္လံုးျပဴးျပဴး၊ အစြယ္ေငါေငါ၊ ပါးစပ္ၿပဲၿပဲ၊ ေခါင္းႀကီးႀကီး၊ ခႏၶာကိုယ္က ပံုမက် … အ႐ုပ္ဆိုးဆိုး႐ုပ္တုမ်ားသာ အမ်ားဆံုး ေတြ႕ရသည္။ (အစဲြျဖင့္ ေျပာသည္မဟုတ္။ ပံုအခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။) ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တည္ၿငိမ္ေသာ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ ကိုယ္ဟန္အေနအထားမ်ားေၾကာင့္ အာရွျပတိုက္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈရွိေနသျဖင့္ ဂုဏ္ယူစရာ ျဖစ္ခ့ဲရသည္။

(၁၇)

ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ႀကီးစိုးရာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို လူငယ္မ်ားအား ေလ့လာေစသည္။ ဆရာဆရာမမ်ားကိုယ္တိုင္ ကေလးမ်ားကို ျပတိုက္ကို ေခၚလာၿပီး ေလ့လာေစသည္။

ကေလးမ်ားကလည္း မွတ္စုစာအုပ္မ်ား၊ ေဘာပင္ေလးမ်ားျဖင့္ အားႀကိဳးမာန္တက္ ေရးမွတ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဤကေလးမ်ားမွာ အလြန္ဆံုးရွိလွ၊ ၁၃ ႏွစ္ခန္႔သာ ရွိလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ အရာရာကို စနစ္တက် ေလ့လာတတ္ေအာင္၊ မွတ္သားတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးထားပံုမွာ အားက်ဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္။

(၁၈)

ေနာက္တစ္ခု သတိျပဳသင့္သည္မွာ အျခားဘာသာတရားအေပၚ ေလးစားမႈ၊ သေဘာထားႀကီးမႈ ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာႀကီးစိုးသည့္တိုင္းျပည္ျဖစ္လို႔ အျခားဘာသာဆိုင္ရာမ်ားကို မျပသသင့္ဟူေသာ အျမင္မရွိျခင္း ျဖစ္သည္။

ကေလးမ်ားကို “တို႔က ဒီလို ယံုၾကည္တယ္၊ ဒါက ဒီလို ရွိတယ္”စသျဖင့္ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားသည္။ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဖန္တီးေပးသည္။ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုင္ရာသည္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ႏွလံုးသားေရးရာႏွင့္ဦးေႏွာက္ဆိုင္ရာကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သည္။

စာေရးသူက ဤသို႔ ဆိုလိုက္သျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက ဘာသာအားလံုးကို တေျပးညီ ဆက္ဆံသည္။ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္ရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဒီမိုကေရစီသမားေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္သမားမ်ား ေျပာဆိုေနသလို အခြင့္အေရး တန္းတူေပးသည္ဟုေတာ့ မထင္လိုက္ပါႏွင့္။ သူတို႔ ဘာသာတရား တိုးတက္ေရး၊ စည္ပင္ေရး၊ ရွင္သန္ေရးအတြက္ ဥပေဒႏွင့္ အေသအခ်ာ စီမံထားသည္။

သူတို႔ႏိုင္ငံ၏အသက္၊ ဘာသာတရား၏အသက္၊ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္၏အသက္ကို ဥပေဒျဖင့္ စနစ္တက် စီမံထားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မၾကာခဏ ေျပာေနေသာ “တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး”ဟူသည္မွာ ဤအခ်က္ကို ေျပာလိုရင္း ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတစ္ခုတြင္ တရားဥပေဒသည္ အသက္အသည္းႏွလံုးျဖစ္သလို ျဖစ္သင့္မျဖစ္သင့္ပိုင္းျဖတ္ေပးေသာဦးေႏွာက္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။

(၁၉)
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ မြတ္စလင္မ်ား ဒီမွာ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္၊ ဗလီေဆာက္ခြင့္ေပးပါ”ဟု မြတ္စလင္လူထုက ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

လူ႕အခြင့္အေရးအရ ေတာင္းဆိုခြင့္ရွိသည္။ အစိုးရကလည္း ေျပာသည္။ “အိုေက … တို႔ႏိုင္ငံက ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တို႔အစိုးရက ေဆာက္ခြင့္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒသခံ၊ ၿမိဳ႕ခံေတြရဲ႕ ဆႏၵကလည္း ရွိေသးတယ္။ သူတို႔ကို ေမးရဦးမယ္”ဟု အေျဖေပးသည္။ ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ခရစ္ယာန္အမ်ားစုျဖစ္သည့္အတြက္ ကန္႔ကြက္ၾကသည္။ ဗလီေဆာက္ခြင့္မရွိေတာ့။ ဤႏိုင္ငံမ်ား၏ ပါးနပ္မႈကို ဥပမာေပးျခင္း ျဖစ္သည္။

ဤစနစ္ေၾကာင့္ ဂ်ာမနီမွာ မြတ္စလင္မ်ား သန္းခ်ီရွိေသာ္လည္း ဗလီအေရအတြက္က အနည္းငယ္သာ ရွိသည္။ ဗလီေပါင္း ၁၅ဝ ခန္႔ရွိသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ပီပီျပင္ျပင္ရွိသည့္ဗလီအေရအတြက္က ၁ဝဝ ခန္႔သာရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

ယခုအခါတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းတံခါးမ်ား တျဖည္းျဖည္း ပိတ္ေနၾကခ်ိန္တြင္ မြတ္စလင္တို႔က ေငြအလံုးအရင္းျဖင့္ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းမ်ားကို ဝယ္ယူေနၾကသည္။ မြတ္စလင္တိုးပြားႏႈန္းက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တျဖည္းျဖည္း သိသာထင္ရွားလာသည္။

ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔က ဘာသာေရးဘက္အားေလ်ာ့လာခ်ိန္၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ႏွင့္အျခားဘာသာဝင္မ်ားက ေငြေၾကးခ်ိဳ႕တဲ့ခ်ိန္တြင္ မြတ္စလင္တို႔က ဘာသာေရးကို ဘဝႏွင့္ခိုင္ခိုင္မာမာ တဲြစပ္ကာ ေငြပင္ေငြရင္း အေျမာက္အျမားျဖင့္ ကမၻာ့အႏွံ႔ေျခဆန္႔ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အနည္းအက်ဥ္းကသာ သတိျပဳရေကာင္းမွန္း သိေနၾကသည္။ အေမရိကန္လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးကသာ တားဆီးရေကာင္းမွန္း နားလည္ထားသည့္ပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္က “ကၽြန္ေတာ္တို႔က မြတ္စလင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မတိုက္၊ အၾကမ္းဖက္သမားကိုသာ တိုက္သည္”ဟုသာ စကားစထြက္ထားသည္ကို အတုယူသင့္ပါသည္။

စာေရးသူ၏ ဆိုလိုရင္းမွာ “တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး”ကို ေရွး႐ႈႏိုင္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးလွ်င္ အရာရာကို တရားနည္းလမ္းတက် စီမံလို႔ ရသည္။ ဣေျႏၵရွိရွိျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္စရာရွိတာ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္သည္။ ပယ္ရွားစရာရွိတာ ပယ္ရွားႏိုင္သည္။ မိမိတို႔ သေဘာမက်သည္ကို ဥပေဒျဖင့္ တားဆီးလို႔ ရသည္။ ကန္႔ကြက္လို႔ ရသည္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံတြင္ မြတ္စလင္ ၃ သန္းေက်ာ္ရွိသည္။ ဗလီက အထက္တြင္ဆိုခဲ့သလို ၁ဝဝ ေက်ာ္သာ ရွိသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မြတ္စလင္လူဦးေရ ၄ သန္းခန္႔သာရွိေသာ္လည္း ဗလီမ်ားက ေထာင္ခ်ီေနသည္။ ဘယ္သူေတြက ခြင့္ျပဳခဲ့သနည္း။ ေဒသခံျပည္သူတို႔၏ ကန္႔ကြက္မႈကို ဘယ္သူေတြက နားမေထာင္ခဲ့သနည္း။ သတိျပဳမိၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။

အခု တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေျခလွမ္းမ်ား ဘယ္သို႔ ဘယ္ဆီ လွမ္းေနသလဲ။ မ်က္ေျခမျပတ္ၾကေစလိုပါ။ သမိုင္းသခၤန္းစာမ်ားကို အမွတ္သည္းေျခရွိရွိ သတိမူမိၾကေစဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။

(၂ဝ)

ေန႔လယ္တြင္ ဘာလင္တံတိုင္းႀကီးကို သြားဖို႔ စီစဥ္ၾကသည္။ ဘာလင္တံတိုင္းမသြားမီ အျခားေရွးေဟာင္းအေဆာက္အအံုမ်ားကို သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကသည္။ သေဘၤာျဖင့္ Sight Seeing Tour လည္း သြားၾကသည္။ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေသာ ဘာလင္ၿမိဳ႕ သေဘၤာဆိပ္သည္ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ား၊ အပန္းေျဖေနၾကေသာေဒသခံလူမ်ိဳးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။

................................
.................... ဆက္ပါဦးမည္ ...
....................

အရွင္ကုသလသာမိ (အတည္မဲ့)
ဝ၈၊ ဝ၉၊ ၂ဝ၁၄