ဒီေန႔အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခု

ဂ်ာမနီမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတ့ဲ ၾသစတီးယားသူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
ဘူတန္ကို သြားခဲ့တုန္းက ဗုဒၶဘာသာကို စိတ္ဝင္စားလာခဲ့တယ္။ ဒီက ေၾကာ္ညာေလးကို ေတြ႕လို႔ လာခဲ့တာတဲ့။ ဗုဒၶဘာသာစာေတြ အမ်ားႀကီးဖတ္ဖူးတယ္ဆိုေပမဲ့
တိဗက္တန္ေတြ၊ ဥံဳဖြေတြ မ်ားေနတာ သိရတယ္။ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ မင္းဖတ္ထားတာကို ငါ အရင္ သိခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမးခြန္းအခ်ိဳ႕ေမးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ေမးပါလို႔ ဆိုတယ္။

ဗုဒၶဆိုတာ ဘာလဲ။
ဗုဒၶဆိုတာ ဂ်ီးဇပ္လိုေပါ့တဲ့။

ဒါဆိုရင္ ခဏ ဆိုၿပီး စာၾကည့္ခန္းထဲ သြားၿပီး What the Buddha Taught စာအုပ္ကို ယူခဲ့တယ္။
အဲဒီထဲက The Buddha ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္ၾကည့္ပါ။ တစ္မ်က္ႏွာတည္းရွိပါတယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ထိုင္ဖတ္တယ္။ ဖတ္ရင္းနဲ႔ အိုး အင္ထရက္စတင္းနဲ႔ ခဏခဏ ထေအာ္ေနတယ္။ ဘာကို ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသေနတာလဲဆိုေတာ့ သူသိထားတဲ့ ဗုဒၶနဲ႔တကယ္ဗုဒၶ ေတာ္ေတာ္ကြာေနတယ္တဲ့။ ကယ္တင္ရွင္လို ထင္ထားတာတဲ့။

ဒါနဲ႔ မင္းအပန္းမႀကီးဘူးဆိုရင္ အဲဒီစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁ ကိုပဲ ဖတ္ၾကည့္ေပးပါဆိုေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ဝမ္းသာတဲ့ပံုေတြ ေတာ္ေတာ္ေပါက္တာ ေတြ႕ရတယ္။ သူေတာ္ေတာ္ သေဘာက်တယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ငွါးပါရေစတဲ့။ ငါ အခုမွ ေရာက္တာ ငွါးခြင့္ရွိမရွိ မသိေသးဘူး။ ေနာက္မွ ဖတ္ပါလို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီထဲက မင္း ဘာကို သေဘာအက်ဆံုးလဲဆိုေတာ့ "A man and only a man can become a Buddha" လူသားကပဲ ဘုရားျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ရယ္။

ေနာက္ၿပီး Man's position according to Buddhism is supreme. Man is his own master, and there is no higher being or power that sits in judgment over his destiny. ဗုဒၶဘာသာအရ လူသားဆိုတာ ေလာကမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးပဲ။ လူတိုင္းဟာ အရွင္သခင္ပဲ။ လူသားထက္ပိုမိုျမင့္ျမတ္တဲ့ လူသားရဲ႕ ကံၾကမၼာကို စီရင္ဆံုးျဖတ္ေပးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ၊ တန္ခိုးရွင္ဆိုတာ မရွိဘူး။ ဆိုတဲ့ စကားကိုလည္း အေတာ္ႀကီးကို ႏွစ္သက္မိပါတယ္တဲ့။

ေနာက္ၿပီး Be a refuge to themselves, and never to refuge in or help from anybody else. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကိုးကြယ္ပါ။ အျခားသူကို မကိုးကြယ္နဲ႔။ အျခားသူဆီက မ စ မႈကို မရွာနဲ႔။ ဆိုတာကလည္း သူကို ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲေစပါသတဲ့။

ဗုဒၶေန႔အၿပီးမွာ ငါ သင္တန္းေတြ ပို႔ခ်ေပးမယ္။ အဲဒီက်ရင္ လာတတ္ႏိုင္မလားဆိုေတာ့ တက္မယ္တဲ့။ မင္းတို႔ တကၠသိုလ္က စိတ္ဝင္စားသူေတြရွိရင္လည္း ေျပာလုိက္ပါလို႔။ ငါက စာသင္ေကာင္းပါတယ္လို႔ စသလိုလိုနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူကလည္း ေျပာလိုက္မယ္။ တက္ဖို႔ကေတာ့ ငါပဲ ေသခ်ာေျပာႏိုင္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ ရၿပီေပါ့။

ဒါကေတာ့ ဒီေန႔ ဒိုင္ယာရီရဲ႕ အမွတ္တရတစ္ခုေပါ့။

မွတ္ခ်က္။ ။ မေန႔က ဂ်ာမန္ရဟန္းေတာ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး သေဘာတူညီခ်က္တစ္ခု ယူခဲ့တယ္။ ကိုယ္က အားလံုးအသစ္အဆန္းဆိုေတာ့ လူေတြ႕ေတြ႕၊ ဆြမ္းခံသြားသြား၊ ႐ႈခင္းေတြ႕ေတြ႕ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနခဲ့တာေပါ့။ ဒါကို သူက ေဆြးေႏြးပါရေစ။ ဓာတ္ပံုရိုက္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ကန္႔ကြက္တာေပါ့။ ငါက ဓာတ္ပံုဝါသနာပါလို႔ ရိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီမွတ္တမ္းေလးေတြက တို႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းေတြ ျဖစ္လာမွာ။ ၿပီးေတာ့ ဒီပံုေတြက လူေတြကို ႏိုးၾကားေစတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူကလည္း ေျပာတယ္။ ဒါဆိုရင္ သေဘာတူညီခ်က္တစ္ခု ယူရေအာင္။ ဆြမ္းခံခ်ိန္မွာ ကင္မရာ၊ ဖုန္း မယူရ။ ဓာတ္ပံု မရိုက္ရ။ ေနာက္ၿပီး လူသစ္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာရင္ ၃ ႀကိမ္အထိ ဓာတ္ပံု မ႐ိုက္ရ။ ၃ ႀကိမ္ေတြ႕ၿပီး အေျခအေနေပးမွ ႐ိုက္ရမယ္။ စသည္စသည္ သေဘာတူညီခ်က္ ယူထားလို႔ ဒီေန႔ ႐ိုက္ခ်င္တဲ့ပံုကို မ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းပါ။ ေနာက္ စာသင္တဲ့အခ်ိန္က်မွ သူ႕ပံုကို တင္ေပးေတာ့မယ္။